“ΑΤΕΡΜΟΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ” της Τζούλιας Πουλημενάκου

Ποια πατρίδα;

Ποια γη;

Ποιο χώμα ιερό

θα μάς στεριώσει;

Ο χρόνος τελειώνει

η ζωή μας λιγοστεύει

σβήνουν τα κεριά

της Ανάστασης…

Γύρισα την κλεψύδρα 

και περιμένω…

©Τζούλια Πουλημενάκου

Ποιητική Συλλογή «Αθώες Νοσταλγίες»

Αθήνα 2014