“ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΔΟΞΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ” του Κώστα Καρυωτάκη

Από θεούς και ανθρώπους μισημένοι,

σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί,

μαραίνονταν οι Βερλαίν. Τους απομένει

πλούτος η ρίμα πλούσια και αργυρή.

Οι Ουγκώ με «Τιμωρίες» την τρομερή

των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε.

Μια εγώ θα γράψω μια λυπητερή

μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι.

Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι,

κι αν οι Μπωντλαίρ εζήσανε νεκροί,

η Αθανασία τους είναι χαρισμένη.

Κανένας όμως δεν ανιστορεί

και το έρεβος εσκέπασε βαρύ

τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε.

Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή

μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι.

Του κόσμου η καταφρόνια τους βαραίνει

κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι και ωχροί,

στην τραγικήν απάτη τους δομένοι

πως κάπου πέρα η Δόξα καρτερεί,

παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή.

Μα ξέροντας πως όλοι τους ξεχνούνε,

νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή

μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι.

Και  κάποτε οι μελλούμενοι καιροί:

«Ποιός άδοξος ποιητής», θέλω να πούνε,

«την έγραψε μιαν έτσι πενιχρή

μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι;»

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ (1896-1928)

Από τη συλλογή «ΝΗΠΕΝΘΗ» (1921)

 

Από την ανθολογία “Κ.Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ – Ποιήματα και πεζά”

Εκδόσεις Πατάκη – Αθήνα – Ιανουάριος 2015

 

Επί-Λόγου – Λεύκωμα – Μάρτιος 2020

Επιλογή κειμένου και μεταφορά στο διαδίκτυο: Τζούλια Πουλημενάκου

(Προσωπικό αρχείο βιβλιοθήκης)