"ΑΣΥΝΟΡΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" της Τζούλιας Πουλημενάκου

Στους μαιάνδρους του νου στροβιλίζονται αέναα

σαν αστρική σκόνη μυριάδες ερωτήματα,

ιχνηλατώντας το απόλυτο της ελευθερίας,

πασχίζοντας τάξη να βάλω

σε τούτο το ατέρμονο χάος της σκέψης.

Πώς να νικήσω τα πάθη μου;

Κι αν πρόσκαιρη νίκη κατακτήσω τι το όφελος…

Φοβάμαι πως άλλα, πιο φοβερά,

θα εισβάλλουν απρόσκλητα στην ψυχή μου!

Πώς ν’ αντιπαλέψω την αδικία;

Πώς να γεφυρώσω το ατελεύτητο

των κίβδηλων οριζόντων;

Πώς να λυτρωθώ από τους φόβους μου;

Κι αν λυτρωθώ, τι θα ’χω να φοβάμαι;

Τι λόγο ύπαρξης θα έχει η ελπίδα;

Πώς να λυγίσω τον θάνατο;

Πώς να ελευθερωθώ από το βλέμμα της αβύσσου

που με ακολουθεί,

δίχως σημάδια στην ψυχή,

δίχως κεραυνούς στα μάτια;

Πώς να βγω από το καταφύγιό μου,

δίχως αληθινή υπόσταση,

το ανέγνωρο να κυνηγώ φάντασμα της ελευθερίας;

Ερωτήματα αναπάντητα,

που κρέμονται απειλητικά σαν φλογισμένα μετέωρα

στον ουράνιο θόλο της ψυχής μας,

συνταξιδιώτες αμείλικτοι,

σ’ ένα ασύνορο πέλαγος αιώνιας, χιμαιρικής αναζήτησης…

Της απόλυτης ελευθερίας τραγικοί μύστες!

Από τη συλλογή “Απρόσμενη ‘Ανοιξη”

Β΄Εκδοση 2017

Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Τζο Πάτση

Το ποίημα αυτό περιλαμβάνεται στην Ποιητική Ανθολογία με τίτλο «Πανανθρώπινες Αξίες» της «ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ»(Ε.Λ.Β.Ε.) –Θεσσαλονίκη 2016

Επί-Λόγου – Τα έργα μου – Τα ποιήματά μου – Λεύκωμα – Ιούλιος 2020