“ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΣΚΑΡΙ” της Ήβης Μάκη Σάββα-Πιερέττη

Σαν μάνας βρέφος

σάλευες χρόνια στον βυθό,

να ξαναγεννηθείς ποθούσες˙

στο κύμα το ψιθύριζες…

Αχ! Πως λαχταρώ ν’αναδυθώ˙

το μαρτυράει κι ο χρησμός˙

της λεύτερης Κερύνειας

τον αγιομυρωμένο αέρα να μυρίσω

προτού ο εχθρός ματώσει τα νερά…

 

Ελπιδοφόρο κύμα η γνώση˙

μας έφερε τον σιγανό σου ψίθυρο,

αφροχορεύοντας…

Σ’αναγεννήσαμε!

Αναδύθηκες απ’το βάθος σου,

δώρα μας χάρισες

κραυγάζοντας περήφανα!

Να! Η υπόσταση σας!

Βάλτε με στο Κάστρο

ο Βασιλιάς του να γενώ!

 

Κι ύστερα ήρθε ο ξένος…

Και τα νερά ματώσανε…

Σε σκλάβωσε.

Ξέσκισε τα χρυσά μετάξια σου,

έσκυψε,

σε προσκύνησε,

σ’ έχει για καμάρι.

Μια φορεσιά λινή βαμβακερή,

σαν μίζαρο σου φόρεσε.

 

Πόσον καιρό αλήθεια

θα προσκυνά τον σκλάβο του!

Μην κλαις Αθάνατο Σκαρί!

Κράτα καλά το σύνορο,

Λεύτερη είν’ η ψυχή σου

και τον εχθρό, κάποια στιγμή,

ο φόβος τον τελειώνει!

 

Μην κλαις Αθάνατο Σκαρί!

Τελεύει η Υφάντρα…

Την ολομέταξη χρυσή σου φορεσιά,

ξανά θε να φορέσεις !!!

 

Ήβη Μάκη Σάββα – Πιερέττη

Πεζογράφος

Αθήνα 25/11/2019

Από ανέκδοτη ποιητική συλλογή νομικά κατωχυρωμένη

 

 

Πηγή φωτογραφίας: mixanitouxronou.com.cy

Επί – Λόγου – Λεύκωμα – Μάιος 2020