“ΤΗΣ ΔΑΝΑΗΣ ΜΟΥ” της Σταυρούλας Δεκούλου-Παπαδημητρίου

(21/5/15)

Παρατηρώ πως η λάμψη σου

σταγόνα σταγόνα κυλά στης νύχτας τ’ ανάμεσα

και υποτάσσει της ψυχής μου το μαύρο.

Μια στάλα, εσύ, φως τ’ ουρανού

ξεχωρίζεις, μονάκριβο χνάρι μου,

στο μονοπάτι του ονείρου μου.

Ρανίδα μικρή που μυρίζεις αγιόκλημα

σα βροχή ξεδιψάς της ψυχής μου τη γη

εκεί που για χάρη σου δίνω άφεση

στον πόνο και τη λησμονιά

και σου φυτεύω γιασεμιά

ν’ ανθίζουν για σένα μόνο.

Γέλιο μου και της λαχτάρας γλυκασμέ μου,

τον δρόμο μου ξαναχαράζω

μέσα στα μάτια σου

και ανταμώνω τον κόσμο απ’ την αρχή.

Σταυρούλα Δεκούλου-Παπαδημητρίου

Ποιήτρια

 

Από την ποιητική συλλογή «Στον αστερισμό του Ιβίσκου»

Εκδόσεις Βεργίνα

Αθήνα 2018

 

Επί – Λόγου – Λεύκωμα – Μάιος 2020