“ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕΙ ΤΟ ΒΟΥΝΟ” του Γεωργίου Ελευθ. Καραγιάννη

Τώρα που μεγαλώσαμε
η σκεπή πάνω απ’ τη θύμηση μεγάλωσε.
Κι εμείς δεν είμαστε οι νεαροί πολεμιστές
να περπατάμε και να κοιτάμε τον ουρανό
όνειρα να τρέφουμε…

 

Γιατί μας έμειναν λίγες αντοχές
λίγες ανάσες θα ζαλίζουν ακόμα τις ομίχλες μας
και μέχρι να σκοτεινιάσει το βουνό
θα ξαπλώνουμε σ’ ένα φαράγγι βαθύ
να θυμόμαστε πόσο χάσαμε ουρανό.

 

Αλλά οι μνήμες θα ’ρχονται τόσο έντονα
θα περνάνε τον καιρό
και σαν τύμπανα θα μας χτυπούν
σαν πέλαγο θα μας κυκλώνουνε
μέχρι να μας σκοτώσουνε οριστικά
την ώρα που ο τόπος θα φεγγοβολεί
σα να ’μαστε εμείς οι νικητές
χωρίς να πολεμήσουμε.

 

Γεώργιος Ελευθ. Καραγιάννης

Συγγραφέας-ποιητής

28/11/2019