“ΜΕΤΕΩΡΟΙ” του Νίκου Ταβουλάρη

Μετέωροι σταθήκαμε το δειλινό

απέναντι στων ονείρων μας το μισεμό…

Απάνωθε μου ο Πύργος αγέρωχος μας κοιτάζει

επιτιμητικά σαν να μας περιγελάει

ανέγγιχτος αυτός από τα στοιχειά της φύσης…

 

Σήμερα ένας άνεμος κουρσάρος όρμησε ασυγκράτητος

από τις κορυφογραμμές και σαρώνει

τα υπολείμματα των νεκρών δέντρων και τ’ αποκαΐδια!

Λυσσομανάει ο άνεμος πάνω στα ελάχιστα

θρηνωδούντα κλαράκια που ακόμη στέκουν

και ικετεύουν…αλήθεια ποιον;

 

Είπα να γράψω στίχους

μα με πρόφτασε ο άνεμος,

που θρηνεί ανάμεσα στα καμένα!

Είπα να γράψω στίχους

μα ακούω μόνο τον απόηχο

των χιλιάδων κραυγών του θανάτου,

που βγαίνει από τα καμένα μας όνειρα!

 

Είπα να γράψω στίχους

με της καρδιάς μου το μελάνι,

μα κι εκείνο έχει πάρει μαύρο χρώμα…

Όλα έχουν γίνει μαύρα…

Και πως να γράψεις πάνω σε μαύρο τοπίο

με μαύρο μελάνι!  (2020)

Νίκος Ταβουλάρης

Ποιητής – Πεζογράφος  – Δοκιμιογράφος

τ.Πρόεδρος της “Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών”

Μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός”

 

Επί – Λόγου – Λεύκωμα – Σεπτέμβριος 2020