“ΚΑSBAH” του Νίκου Καββαδία

Στον  Γιώργο  Ζαρίμπα

τον φίλο της καρδιάς

 

Τραβούσαμε με βήμ’ αργό προς την Κασμπά.

Φέσι αλγερίνικο φορούσε ο συνοδός μου.

Τον στίχο ποίηση το λαμπρότερό σου δος μου

για να ιστορήσω κάποια πράγματα θαμπά.

 

Ο ανήφορος ψηλός πολύ και σκαλωτός

αρχαία γιομάτος μαγαζιά κι οπλοπωλεία.

Η παραλία κάτου φαινόταν με τα πλοία

κι ένας πολύγλωσσος που ερχόταν συρφετός.

 

Μαύρες γυναίκες στολισμένες με λευκά

Αλγερινές που εθορυβούσαν κι εγελούσαν

και ναυτικοί από ξένες χώρες που φορούσαν

κάσκες παράδοξες και ρούχα τροπικά.

 

Σπίτια παλιά δίχως παράθυρα, ψηλά

κι απά σε πέτρινα πεζούλια καθισμένες

πατρόνες γριές σαν από κόλαση βγαλμένες

παίζανε ζάρια και τραβούσανε λουλά.

 

Μες σε κοιτώνες χωρισμένους σκοτεινούς

απάνου σε φαρδιά και βρώμικα κρεβάτια

Άσπρες και Μαύρες με φριχτά κι άφωτα μάτια

δίχως ορίζοντα και δίχως ουρανούς.

 

Μέσα στο νούμερο «Ταλαάτ» ένα λευκό

κορμί γυναίκας σ’ ένα ολόμαυρο μεντέρι

στα χέρια της παίζει με τέχνη ένα μαχαίρι

κι ένα χοντρό βιβλίο διαβάζει παλαιικό.

 

Με χαιρετά με μιαν ευχήν αραβική

και μου μιλεί από κάθε γλώσσα λίγα λόγια

που της εμάθαν μες στα ξένα καταγώγια

όσοι κοιμήθηκαν μαζί της ναυτικοί.

 

Όμως κρατά μετά τα χείλη της κλειστά.

Αν μείνεις –μου ‘πε – τ’ όνομά μου μη ρωτήσεις.

Μισώ τις μάταιες εξομολογήσεις

και των ανδρών τα μάταια λόγια τα ζεστά.

 

Μείναμε δίχως να μιλάμε ώς την αυγή

κι όταν επλήρωσα κι εκίνησα να φύγω

κουδούνισε τα χρήματα στο χέρι λίγο

και μου τα πέταξε στο πρόσωπο με οργή.

 

Και μου’ πε: Αν ζήσατε πολύ στους τροπικούς

κι αν εδιαβάσατε παράξενα βιβλία

μάθατε μόνο να οδηγάτε αργά τα πλοία

στους χάρτες σκύβοντας τους Μερκατορικούς.

 

Αλλά το ασάλευτο ταξίδι των πορνών

ποιος από σας, τυφλοί, ποτέ το βλέπει;

ο Μεσονύχτιος ήλιος πάντοτε το σκέπει

και τ’ άστρο κάποιων άγνωστών σας ουρανών.

 

Εβγήκα. Απ’ έξω από την πόρτα της σειρά

προσμέναν Γάλλοι, Εγγλέζοι και Σεναγαλέζοι

κι αυτή κλεισμένη το μαχαίρι της να παίζει

πετώντας το στον τοίχο τούτη τη φορά.

 

Κι ετράβηξα τρεκλίζοντας με βήμ’ αργό

ώσπου έφθασα με τη βοήθεια του Κυρίου

απ’ την αρχαία πολιτεία του Αλγερίου

στο ξεβαμμένο μας τεράστιο φορτηγό. (1934)

s/s Anzouletta

 

Νίκος Καββαδίας (1910-1975)

Ποιητής – Πεζογράφος – Μεταφραστής

Προτομή του Καββαδία στο Αργοστόλι

Πηγή Φωτογραφίας: el.vikipedia

 

Από την Aνθολογία «Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη»

ΑΘΗΣΑΥΡΙΣΤΑ ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Κεφάλαιο “Αθησαύριστα ποιήματα” (σελ.95-97)

Επιμέλεια: GUY (MICHEL) SAUNIER

 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

Δ΄ Ανατύπωση – Απρίλιος 2015

 

 Επί – Λόγου – Λεύκωμα – Σεπτέμβριος 2020

Eπιλογή κειμένου και μεταφορά στο διαδίκτυο:Τζούλια Πουλημενάκου

(Αρχείο προσωπικής βιβλιοθήκης)