“ΤΑ ΑΝΕΓΓΙΧΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ” της Ρούλας Τριανταφύλλου

Χώρεσα σε κεραυνό,

σε ραγισμένα νέφη,

σε κόκκινη ορίζοντα γραμμή.

 

Χώρεσα στην ανάσα του ανέμου,

σε ήχο του Νοτιά,

σε σκοτεινή θάλασσα.

 

Χώρεσα στο ρείθρο του ποταμού,

σε κλώνους του πεύκου,

στη γαλήνη του δειλινού.

 

Χώρεσα σε αρχαία ερείπια,

στης πένθιμης καμπάνας το μοιρολόι,

στον ανθό της πικροδάφνης.

 

Χώρεσα στου ήλιου το φως,

στου αυλού το μαγεμένο γέλιο,

στον ίσκιο του ροδόχρωμου φεγγαριού.

 

Χώρεσα σε άγονη γη,

στον κρύο παλμό του χειμώνα.

Αγριολούλουδο στη ρωγμή του βράχου.

 

Χώρεσα γλυκόπικρο δάκρυ στα μάτια σου.

Σε χείλη που ανθίζουν κερασιές,

στων αστεριών τα φυλλώματα.

 

Χώρεσα στο αιώνιο ξόδεμα της καρδιάς.

Στο απέραντο της μνήμης.

Χώρεσα τα ανέγγιχτα του χρόνου.

Σε λέξεις, στίχους και στροφές.

 

Ρούλα Τριανταφύλλου

Ποιήτρια

 

Από την Ποιητική Συλλογή “Τα ανέγγιχτα του χρόνου”

Εκδόσεις Διάνυσμα – 2017

 

 

Επί – Λόγου – Λεύκωμα – Νοέμβριος  2020