“Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΝΤΑΝΤΕ” του Άγγελου Σικελιανού

Η Φλωρεντία σα ν’ άδειασε της φάνη μες στον ύπνο της,

  το χάραμα ως αρχίζει,

κι από τις φιλενάδες της μακριά τους δρόμους μοναχή

  να σιγοσεργιανίζει…

 

Το νυφικό της φόρεμα φορώντας το μεταξωτό,

  τα πέπλα τα κρινάτα,

τα σταυροδρόμια γύριζε, και στ’ όνειρο της φάνταζε

  καινούρια η κάθε στράτα…

 

Κι από τους λόφους πο’ λουζεν αχνό ανοιξιάτικο αυγινό,

  σα μακρινά μελίσσια

αργόηχα τα καμπαναριά ξεψυχισμένα αχούσανε

  βαθιά στα ερημοκλήσια…

 

Και ξάφνου, σα να βρέθηκε σε περιβόλι ανάμεσα,

  μέσα στον άσπρο αέρα,

ντυμένο στα νυφιάτικα, με νερατζιές και με μηλιές

  γεμάτο πέρα ως πέρα…

 

Κι όπως τη σέρναν οι ευωδιές, ένα ψηλό δαφνόδεντρο

  της φάνη να ζυγώνει,

που στην κορφή του ανέβαινε, σκαλί πηδώντας το σκαλί

  απάνου, ένα παγόνι·

 

Κ’ εκείνο λύγαε το λαιμό στο ‘να και στ’ άλλο το κλαδί

  δαφνόκουκα γεμάτο,

κ’ ένα έτρωγε, ένα το ‘παιρνε κι από τον κλώνο το ‘ριχνε

  γοργό στο χώμα κάτω…

 

Την κεντημένη της ποδιάν σήκωσεν αθέλητα

  στον ίσκιο, μαγεμένη,

και να· σε λίγο εβάραινεν απ’ τα σγουρά δαφνόκουκα

  μπροστά της φορτωμένη.

 

Απ’ της αυγής τον κάματο έτσι αναπαύτη μια στιγμή

  μες σε δροσάτο νέφος·

και γύρα οι φιλενάδες της απ’ το κρεβάτι, επρόσμεναν

  για να δεχτούν το βρέφος! … (1915)

 

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ (1884-1951)

 Από την ποιητική συλλογή  “Λυρικός Βίος” –  Λυρικά Ι

Κεφ. “Αφροδίτης Ουρανίας”

Ίκαρος Εκδοτική Εταιρία – Αθήνα, 1966

~~~~~~~~~~~~~~~

  

Επί-Λόγου – Λεύκωμα – Μάιος 2021